- uzębienie
- ☼ 1. зубы lm. зубная система;
mocne \uzębienie крепкие зубы;
2. тех. зубья lm. зубцы lm.* * *c1) зу́бы lm, зубна́я систе́маmocne uzębienie — кре́пкие зу́бы
2) тех. зу́бья lm, зубцы́ lm
Słownik polsko-rosyjski. 2013.
uzębienie
Смотреть что такое "uzębienie" в других словарях:
uzębienie — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. n III, lm D. uzębienieeń {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} zestaw zębów w szczękach człowieka lub zwierzęcia : {{/stl 7}}{{stl 10}}Pełne, szczątkowe, niekompletne uzębienie. Poznać wiek… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
uzębienie — n I, blm 1. «zespół zębów jamy ustnej kręgowców, u większości ssaków i człowieka zróżnicowanych na siekacze, kły, zęby przedtrzonowe i trzonowe» Uzębienie człowieka, zwierzęcia. Braki w uzębieniu. 2. techn. «zespół zębów koła zębatego, piły,… … Słownik języka polskiego
mleczny — mlecznyni 1. «dotyczący mleka (wydzielanego przez gruczoły mleczne ssaków), związany z mlekiem; przyprawiony mlekiem, przyrządzony na mleku, zrobiony z mleka» Cysterna mleczna. Czekolada, margaryna mleczna. Kawa, zupa mleczna. Kuracja, dieta… … Słownik języka polskiego
dostawka — ż III, CMs. dostawkawce; lm D. dostawkawek 1. pot. «dostawione łóżko w szpitalu, krzesło w teatrze» Chory leżał na dostawce na korytarzu. Bilet na dostawkę w teatrze. 2. stom. «sztuczne, zastępcze uzębienie; proteza dentystyczna» … Słownik języka polskiego
przeżuwacz — m II, DB. a; lm M. e, D. y zool. przeżuwacze «podrząd ssaków parzystokopytnych, roślinożernych obejmujący wielbłądy, pełnorożce (jeleniowate), pustorożce, widłorogie, żyrafy, mających wiele cech wspólnych, głównie budowę żołądka czterokomorowego … Słownik języka polskiego
szczęka — ż III, CMs. szczękaęce; lm D. szczękaęk 1. «kość czaszki, w której osadzone są zęby (górna nieruchoma i dolna ruchoma)» Wydatne, mocne szczęki. Ruszać szczękami. Zacisnąć szczęki. ∆ Sztuczna szczęka «proteza zastępująca naturalne uzębienie» ◊ pot … Słownik języka polskiego
u- — 1. «przedrostek tworzący czasowniki pochodne (także imiesłowy i rzeczowniki odsłowne), z uwydatnieniem odcieni uzupełniających znaczenie czasownika podstawowego» a) «doprowadzenie danej czynności do skutku, wyczerpanie możliwości dalszej… … Słownik języka polskiego
ząb — m IV, D. zęba, Ms. zębie; lm M. zęby 1. «każdy z drobnych tworów w kształcie płytki lub stożka zbudowanych z zębiny, pokrytej szkliwem, osadzonych w zębodole obu szczęk u człowieka i zwierząt kręgowych; służy do chwytania i rozdrabniania… … Słownik języka polskiego
niekompletny — {{/stl 13}}{{stl 8}}przym. Ia {{/stl 8}}{{stl 7}} wykazujący braki, niestanowiący całości, nietworzący kompletu : {{/stl 7}}{{stl 10}}Niekompletne uzębienie. Niekompletny strój. Niekompletna bibliografia czyjejś twórczości. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
przeżuwacz — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mż III, lm D. y {{/stl 8}}{{stl 7}} zwierzę, zwykle roślinożerne, mające czterokomorowy żołądek przystosowany do przeżuwania pobranego pokarmu oraz charakterystyczne uzębienie (w górnej szczęce brak siekaczy i często… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
